Degeneratieve myelopathie hond
Degeneratieve myelopathie is een ernstige aandoening bij een hond die niet goed behandeld kan worden. Er kan getest worden op deze aandoening, waardoor fokkers honden met deze genen kunnen uitsluiten van de fok. Wanneer uw hond van de fokker dus degeneratieve myelopathie blijkt te hebben, is er een grote kans dat u de fokker hiervoor aansprakelijk kunt stellen. In dit artikel leest u hoe dat precies zit. Daarnaast leest u ook wat degeneratieve myelopathie bij een hond precies inhoudt, wat de symptomen zijn en bij welke hondenrassen dit veel voorkomt.
Wat is degeneratieve myelopathie bij een hond?
Degeneratieve myelopathie bij de hond is een aandoening aan het ruggenmerg. Bij deze progressieve neurologische aandoening vervalt het zenuwstelsel langzaam en kan de hond verminderd bewegen. De ziekte uit zich meestal tussen het vijfde en achtste levensjaar van de hond en dus is het niet meteen duidelijk bij een puppy dat er sprake van degeneratieve myelopathie is. Het ziekteverloop kan snel zijn, waarbij de hond binnen zes maanden sterk achteruit gaat, maar dit verloop kan ook meerdere jaren zijn. Uiteindelijk is er in veel gevallen sprake van euthanasie wanneer de ziekte ondragelijk wordt voor de hond.
Is degeneratieve myelopathie bij honden erfelijk?
Degeneratieve myelopathie is een erfelijke aandoening bij honden. Een hond kan vrij zijn van de aandoening, kan lijder zijn of drager zijn. Een drager is een hond die geen degeneratieve myelopathie ontwikkelt, maar dit wel over kan dragen op puppy’s. Dragers komen weinig voor. Het is belangrijk dat fokkers alleen fokken met honden die geen degeneratieve myelopathie hebben en ook niet met honden die drager zijn. Omdat de ziekte zich pas op latere leeftijd uit, is het niet direct aan de hond te zien of hij degeneratieve myelopathie kan overdragen of niet. Het is wel mogelijk om honden hierop genetisch te laten testen.
Bij welke hondenrassen komt degeneratieve myelopathie vaak voor?
Bepaalde hondenrassen hebben een genetische aanleg voor myelopathie. De Duitse Herder is het hondenras waarbij de aandoening het vaakst voorkomt, maar ook bij andere hondenrassen kan de aandoening voorkomen. Andere voorbeelden zijn de Berner Sennenhond, de Labrador Retriever, de Mopshond, de Golden Retriever en de Siberische Husky. Bij de zojuist genoemde hondenrassen en nog een groot aantal andere rassen is het mogelijk om een DNA-test te laten doen waaruit blijkt of een hond drager of lijder van degeneratieve myelopathie is.
Hoe herken ik degeneratieve myelopathie bij een hond?
In de meeste gevallen treedt degeneratieve myelopathie op wanneer de hond zo’n vijf tot acht jaar oud is. De eerste symptomen zijn vaak het verlies van coördinatie in de achterste ledematen. Dit zorgt ervoor dat de hond moeilijk loopt en bijvoorbeeld vaker struikelt of waggelt. Een andere klacht die veel voorkomt is incontinentie. Op termijn wordt de hersenschors aangetast en kunnen andere functies uitvallen. De hond ervaart geen pijn, maar kan zich niet meer goed bewegen. Degeneratieve myelopathie wordt niet altijd herkend en vaak verward met ouderdomskwalen.
Heeft mijn hond degeneratieve myelopathie?
Wanneer u de bovengenoemde symptomen opmerkt, gaat u naar de dierenarts. De dierenarts onderzoekt uw hond op verschillende manieren. Degeneratieve myelopathie is lastig vast te stellen en daarom bestaat het onderzoek vooral uit het uitsluiten van andere oorzaken. Bij sommige rassen is het mogelijk om een DNA-test te doen waaruit kan blijken of de hond degeneratieve myelopathie heeft. De symptomen van degeneratieve myelopathie kunnen ook op andere aandoeningen wijzen, zoals een hernia of een tumor.
Kan degeneratieve myelopathie behandeld worden?
Degeneratieve myelopathie bij een hond kan niet genezen worden. Wel is het in sommige gevallen mogelijk om het ziekteverloop te vertragen, waardoor de hond langer de controle over zijn ledematen behoudt. De hond krijgt extra vitaminen voorgeschreven door de dierenarts die kunnen helpen om het ziekteverloop te vertragen. Ook kan het helpen om uw hond te trainen, bijvoorbeeld in de vorm van wandelen en zwemmen. Geen van deze methoden kan degeneratieve myelopathie genezen en de symptomen zullen op den duur zo heftig worden dat euthanasie de enige optie is.
Wat kan ik doen om degeneratieve myelopathie te voorkomen?
Degeneratieve myelopathie is een erfelijke aandoening die u als baasje niet kunt voorkomen bij uw hond. Om degeneratieve myelopathie tegen te gaan is het belangrijk om een puppy bij een erkende fokker te kopen. Fokkers kunnen DNA-tests laten doen bij verschillende hondenrassen waarmee vastgesteld kan worden of een hond lijder of drager van degeneratieve myelopathie is. Een fokker kan zo dus uitsluiten dat hij met honden fokt die deze aandoening kunnen overdragen.
Hoe weet ik zeker dat een puppy van de fokker geen degeneratieve myelopathie heeft?
Bij een groot deel van de hondenrassen die aanleg hebben voor degeneratieve myelopathie kan de fokker een DNA-test uitvoeren om dit uit te sluiten. Door bij een erkende fokker te kopen, sluit u uit dat er met zieke honden gefokt wordt. Vraag voor de aankoop aan de fokker of er een DNA-test is uitgevoerd bij de ouders wanneer dit mogelijk is voor de rassen. U kunt beter geen puppy’s kopen via tussenhandel of via het internet, omdat het hierbij niet goed te achterhalen is hoe de honden gefokt zijn.
De fokker aansprakelijk stellen voor schade door erfelijke degeneratieve myelopathie
Is er degeneratieve myelopathie vastgesteld bij uw hond? Van deze erfelijke aandoening had de fokker in de meeste gevallen op de hoogte moeten zijn en daarom kunt u de fokker aansprakelijk stellen voor de schade. Zodra deze aandoening vastgesteld wordt door de dierenarts informeert u de fokker schriftelijk en geeft u hem de kans om een tweede mening in te winnen. Bij de Hondenjurist kunnen we u helpen bij het aansprakelijk stellen van de fokker.