Heupdysplasie hond (HD)

Heupdysplasie bij een hond kan te maken hebben met ouderdom, maar het kan ook gaan om een erfelijke aandoening bij uw puppy. Wanneer u een puppy bij een fokker heeft gekocht, gaat u ervan uit dat de hond gezond is en geen aandoeningen heeft. Wanneer er heupdysplasie bij uw jonge hond vastgesteld wordt, is dat teleurstellend en kan de behandeling hoge kosten met zich meebrengen. In dit artikel leest u wat heupdysplasie bij een hond precies inhoud, wat de behandelopties zijn en of u een fokker aansprakelijk kunt stellen voor heupdysplasie bij uw hond.

De fokker van uw hond aansprakelijk stellen?

Wij verlenen juridische bijstand aan hondenbezitters

Direct jurdische hulp bij hond gerelateerde problemen (dagelijks tot 21 uur)

Gratis intakegesprek

Ervaren juristen

Juridische bijstand via e-mail & telefoon

Wat is heupdysplasie bij een hond?

Bij heupdysplasie heeft een hond slijtage aan de heupgewrichten, waardoor de hond veel pijn ervaart. Deze ontwikkelingsstoornis kan erfelijk zijn en komt zowel bij puppy’s als oudere honden voor. Het probleem in de ontwikkeling van het heupgewricht treedt vaak in het eerste levensjaar op. Normaal gesproken heeft de heupkom een hoek van 45 graden, maar bij heupdysplasie is deze hoek slechts tien of twintig graden. Een te kleine hoek zorgt ervoor dat de heupkop niet goed in de heupkom past en zo schiet de heupkop bij iedere beweging uit de kom. Bij oudere honden wordt heupdysplasie veroorzaakt door slijtage.

Is heupdysplasie bij honden erfelijk?

Heupdysplasie kan zowel bij jonge als oude honden voorkomen, waarbij heupdysplasie bij jonge honden erfelijk kan zijn. Bij oudere honden kan de heupdysplasie ontstaan door gewrichtsslijtage en dan is de aandoening niet erfelijk. Puppy’s kunnen een erfelijk bepaalde aanleg voor heupdysplasie hebben, waarbij dit zich uit wanneer ze tussen de vier maanden en twee jaar oud zijn. Het kan dus zijn dat een puppy heupdysplasie heeft, omdat de fokker met honden heeft gefokt die deze aandoening hebben. Ook externe factoren, zoals overgewicht en zware fysieke belasting kunnen een oorzaak zijn.

Hoe herken ik heupdysplasie bij een hond?

Bij een puppy herkent u heupdysplasie aan het moeilijk lopen na inspanning. Puppy’s met heupdysplasie voelen vaker de behoefte om te liggen of zitten en hebben minder zin om te spelen dan andere honden. Daarnaast kan het voorkomen dat de hond met beide achterpoten tegelijk springt in plaats van te stappen. De hond doet dit om minder pijn te voelen. Oudere honden met heupdysplasie hebben vooral moeite met opstaan en hebben vaak last van een stijf gevoel. Wanneer u deze symptomen herkent bij uw hond, is het belangrijk om contact met uw dierenarts op te nemen.

Heeft mijn hond heupdysplasie?

De dierenarts kan uw hond onderzoeken en zo vaststellen of uw hond heupdysplasie heeft. Hoe eerder u uw hond laat onderzoeken, hoe groter de kans is dat de aandoening goed behandeld kan worden. Met behulp van röntgenonderzoek kan de dierenarts vaststellen of een hond heupdysplasie heeft. Dit wordt gedaan in combinatie met lichamelijk onderzoek. Een PennHip-onderzoek kan worden uitgevoerd om het risico goed in te schatten, wanneer een jonge hond eventueel heupdysplasie heeft. Dit onderzoek kan helpen om goed met de risico’s om te gaan.

Kan heupdysplasie behandeld worden?

Een veelvoorkomende behandeling voor heupdysplasie is een operatie. Afhankelijk van de situatie kan de hond bijvoorbeeld een heupprothese krijgen of kan een bekkenkanteling nodig zijn. Een operatie kan zowel voor jonge als oude honden een uitkomst zijn. De operatie zelf brengt een risico met zich mee, maar kan ervoor zorgen dat uw hond achteraf minder pijn heeft en dus makkelijker kan bewegen. Een operatie kan prijzig zijn wanneer u hier niet voor verzekerd bent.

Wat kan ik doen om heupdysplasie te voorkomen?

U kunt erfelijke heupdysplasie natuurlijk niet voorkomen, maar er zijn wel dingen die u kunt doen om het verergeren tegen te gaan. Deze tips helpen ook bij gezonde honden om heupdysplasie door slijtage te voorkomen. Het is belangrijk dat uw hond een gezond gewicht heeft. Bij overgewicht worden de gewrichten extra belast en dit is niet gezond. U voedt uw hond met gezonde voeding waar alle belangrijke voedingsstoffen in zitten. Beweging is belangrijk voor honden en zeker bij heupdysplasie zijn goed ontwikkelde spieren belangrijk. Let erop dat je de juiste oefeningen doet met je hond.

Beweging bij heupdysplasie

Een hond met heupdysplasie doet er goed aan om voldoende te bewegen, maar dit moet wel op een manier gebeuren waarbij de gewrichten zo min mogelijk belast worden. Op deze manier worden de spieren getraind en dat helpt. Rechtlijnige beweging is het beste, zoals bijvoorbeeld zwemmen. Hierbij is er weinig druk op de gewrichten, maar worden de spieren wel getraind. Ook wandelen is goed voor de hond, zolang dit niet op een ongelijke ondergrond zoals zand is. Plotse bewegingen en veel remmen, wat bijvoorbeeld bij het spelen met andere honden gebeurt, is niet goed voor een hond met heupdysplasie.

Hoe weet ik zeker dat een puppy van de fokker geen heupdysplasie heeft?

Heupdysplasie is deels erfelijk en komt vaker voor bij bepaalde rassen. Deze aandoening komt het meeste voor bij grote hondenrassen, zoals de Labrador Retriever, de Golden Retriever, de Berner Sennenhond en herdershonden. Erkende fokkers fokken niet met honden die deze aandoening hebben, omdat dit erfelijk is. Wanneer u via het internet of via tussenhandel een puppy koopt, kan het zijn dat een fokker hier niet goed op let. U kunt bij de aankoop van een puppy vragen om tests waaruit blijkt dat de puppy geen heupdysplasie heeft.

De fokker aansprakelijk stellen voor schade door erfelijke heupdysplasie

Wanneer een puppy een erfelijke aandoening heeft waarvan de fokker op de hoogte had moeten zijn, dan kunt u de fokker aansprakelijk stellen. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat u het aankoopbedrag van de hond terugkrijgt en dat de medische kosten door de heupdysplasie gedekt worden. Het is belangrijk om direct actie te ondernemen wanneer de puppy heupdysplasie heeft. U kunt contact opnemen met de Hondenjurist voor hulp. We helpen u graag om de fokker aansprakelijk te stellen bij erfelijke aandoeningen.